Film Bilgileri
Yönetmen: Can Dündar
Yapım Yılı: 2011
Tür: Belgesel
Bir zamanlar Köy Enstitüleri vardı. Yurdun dört yanına ışık saçardı. Orada çocuklar vardı ki, 3 numaraya vurulmuş saçları, ellerinde tahta bavulları ve o bavulların içinde biraz kuru ekmek, birkaç da kitap...Umutlarını yeşertemeden kundaklandı o tahta bavulluların ormanı... Eğitim alanında Türkiye Cumhuriyetinin gelmiş geçmiş en önemli değerlerinden, ülkemizi karanlıktan aydınlığa taşımasını sağlayacak ve her ismini duyduğumda bende derin hüzün uyandıran çok önemli bir eğitim girişimiydi 'Köy Enstitüleri Projesi.' Bu ülkenin kara bahtını değistirmek için ortaya atılmış ve her iyi şey gibi bizi çok erken terk etmiş, Türkiye'nin asla kapanmayacak yarasıdır!
Atatürk, feodal toplumun yerine çağdaş ve sanayi toplumu yaratmayı hedefliyordu. Cumhuriyet Ideolojisi ise, kişiyi kul olmaktan çıkarıp, özgür yurttaşlar konumuna çıkarmaktı. Atatürk'ün himayesi altında, 1936'da Enstitülerin ilk adımı olan "Eğitim Kursları" açılır. Saffet Arıkan bunun üzerine, köyde eğitim konusunda bilgi ve yeteneğine güvendiği Ismail Hakkı Tonguç'u ilköğretim müdürlüğüne getirir. Daha sonra bu çalışma Hasan Ali Yücel’in (1938 itibari ile) Milli Eğitim Bakanlığına üstlenmesiyle birlikte daha da genişletilir. Atatürk 1938'de vefaat ettiği için, bu "eğitim devrimi" Ismet Inönü'nün himayesi altında gerçekleşir. Öğretmen yetiştirmek üzere, 17 Nisan 1940 tarihinde faaliyete geçirilerek, Köy Enstitüleri 21 ayri bölgede açılır. Okulların, demiryoluna yakın, geniş arazili yerlerde olmasına dikkat edilmiştir. "Eğitim içinde üretim" anlayışını benimseyen bu okulların özü, köylerinde ilkokuldan sonra okuyamamış, zeki ve hevesli çocukların devlet tarafından okutulması, çagdaş, iş içinde eğitim gören, zorluklara karşı dirençli, kültürlü, bilinçli, çevresine yararlı, Atatürkçü ve Demokrat, kendilerine güvenen insan yetiştirmekti. (Şunuda belirtmek istiyorum burada: Köy Enstitüleri hiçbir zaman devlete yük olmamıştır. Bu okullar ekonomiye katkısı bulunan tarım, teknik ve kültür yuvalarıdı. Kurulan her Enstitünün binası, o bölgenin köylülerinin yardımlarıyla yapılmış, böylece halkın bu kurumları sahiplenmesi ve benimsemesi sağlanmıştır. Her okula ayrılan yaklaşık bin dönümlük arazide öğrencilere pratiğe yönelik eğitim verilmiş ve kendi ürettikleri ürünlerin gelirleriyle okullarının gereksinimlerini karşılayabilmişlerdir).
Yorum Gönder